تا به حال چیزی درباره پارگی تاندون آشیل شنیده اید؟ تاندون آشیل چیست؟ در کدام بخش از بدن قرار گرفته است؟ آیا آسیب دیدگی این تاندون خطرناک است؟ برای درمان آن باید چه کارهایی انجام دهیم؟ اگر می خواهید به پاسخ تمام این سوالات خود برسید با ما تا انتهای این مطلب همراه باشید.
تاندون آشیل چیست؟
پارگی تاندون آشیل، آسیب دیدگی پشت ساق پا است. این بیماری عمدتا در افرادی که ورزش های تفریحی دارند انجام می شود اما ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد.
تاندون آشیل یک طناب فیبری قوی است که عضلات پشت ساق پا را به استخوان پاشنه شما متصل می کند. اگر تاندون آشیل خود را بیش از حد کشش دهید، می تواند به طور کامل یا فقط به صورت جزئی پاره شود.
اگر تاندون آشیل شما پاره شود ممکن است صدای یک پاپ را بشنوید و به دنبال آن یک درد فوری در پشت مچ پا و پایین ساق پا احساس کنید که احتمالاً بر توانایی شما در راه رفتن صحیح تأثیر دارد.
جراحی اغلب برای ترمیم پارگی انجام می شود. با این حال، برای بسیاری از افراد درمان غیر جراحی نیز به همان اندازه مفید است. ناگفته نماند که تشخیص اینکه شما نیاز به عمل جراحی برای ترمیم تاندون آشیل دارید یا خیر توسط بهترین متخصص ارتوپد مشخص خواهد شد.
علائم پارگی تاندون آشیل
متاسفانه باید بگوییم که وجود علائم و نشانه های پارگی تاندون آشیل به آسانی امکان پذیر نیست اما اکثر افرادی که دچار پارگی و آسیب دیدگی ناحیه تاندون آشیل شده اند علائم زیر را داشته اند.
- احساس لگد زدن در ران ها
- درد شدید
- تورم نزدیک پاشنه
- عدم توانایی خم شدن پا به سمت پایین یا “فشار دادن” پای آسیب دیده هنگام راه رفتن
- عدم توانایی ایستادن روی انگشتان پای آسیب دیده
- هنگامی که تاندون آشیل آسیب دیده باشد صدای بیرون آمدن یا قطع شدن آن می آید
زمان مراجعه به متخصص ارتوپد
در مطالب بالا به این مسئله اشاره کرده ایم که پارگی تاندون آشیل اغلب برای افرادی رخ می دهد که به ورزش های سنگین می پردازند و ممکن است گاها هیچگونه علائم و نشانه ای را از این آسیب دیدگی مشاهده نکنند.
همچنین به برخی از علائم شایع برای تشخیص آسیب دیدگی تاندون آشیل نیز اشاره کرده ایم و عنوان داشته ایم که برای تشخیص اینکه فرد نیاز به عمل جراحی تاندون آشیل دارد یا خیر تشخیص بهترین متخصص ارتوپد لازم می باشد.
اما سوال اصلی اینجاست که چه زمان شما نیاز است که برای معاینه و تشخیص صحیح به بهترین متخصص ارتوپد که می شناسید مراجعه کنید. اگر صدای جوش خوردن در پاشنه پا را شنیدید، یا زمانیکه احساس کردید به درستی نمی توانید راه بروید باید در کوتاهترین زمان ممکن خود را به بهترین متخصص ارتوپد نشان دهید.
علت Achilles tendon rupture
پارگی معمولاً در بخشی از تاندون قرار دارد که در فاصله 2/2 اینچ (حدود 6 سانتی متر) از نقطه ای است که به استخوان پاشنه متصل می شود. این بخش ممکن است مستعد پارگی باشد زیرا جریان خون ضعیف است که همچنین می تواند توانایی آن را بهبود بخشد.
پارگی اغلب به دلیل افزایش ناگهانی فشار در تاندون آشیل ایجاد می شود.
- افزایش شدت مشارکت در ورزش، به ویژه در ورزش هایی که شامل پریدن است
- سقوط از بلندی
- قدم زدن روی سطح ناهموار و نامناسب
سه مورد عنوان شده در متن بالا از شایع ترین علت هایی هستند که می توانند درصد پاره شدن تاندون آشیل را افزایش دهند.
عوامل خطر Achilles tendon rupture
- سن
- ارتباط جنسی
- ورزش های تفریحی
- تزریق استروئید
- آنتی بیوتیک های خاص
- چاقی
سن
حداکثر سن پارگی تاندون آشیل 30 تا 40 سالگی است.
ارتباط جنسی
پارگی تاندون آشیل در مردان پنج برابر بیشتر از زنان است.
ورزشهای تفریحی
آسیب های تاندون آشیل بیشتر در هنگام ورزش هایی که شامل دویدن، پریدن و شروع و توقف های ناگهانی است رخ می دهد مانند: فوتبال ، بسکتبال و تنیس
تزریق استروئید
گاهی پزشکان برای کاهش درد و التهاب، استروئیدها را به مفصل مچ پا تزریق می کنند. با این حال، این دارو می تواند تاندون های اطراف را ضعیف کند و با پارگی تاندون آشیل همراه است.
آنتی بیوتیک های خاص
آنتی بیوتیک های فلوروکینولون مانند سیپروفلوکساسین (سیپرو) یا لووفلوکساسین (لواکین) خطر پارگی تاندون آشیل را افزایش می دهند.
چاقی
اضافه وزن فشار بیشتری روی تاندون وارد می کند.
پیشگیری از پارگی تاندون آشیل
تا به اینجای مطلب امروز عنوان کردیم که تاندون آشیل چیست؟ دلایل پارگی تاندون آشیل، علائم و نشانه های پارگی این تاندون و عوامل خطرساز آن را برایتان شرح داده ایم.
حال می خواهیم اشاره ای به مواردی داشته باشیم که با رعایت کردن آن می توانید از آسیب دیدگی و پاره شدن تاندون آشیل جلوگیری کنید. برای کاهش احتمال بروز مشکلات تاندون آشیل، این نکات را دنبال کنید:
- عضلات ساق پا را کشیده و تقویت کنید.
- تمرینات خود را متفاوت کنید.
- سطوح در حال اجرا را با دقت انتخاب کنید.
- شدت تمرین را به آرامی افزایش دهید.
عضلات ساق پا را کشیده و تقویت کنید
گشاله های ران پای خود را به گونه ای که احساس درد نکنید با حرکات و نرمش های مناسب تقویت کنید. تمرین ها و حرکت های ورزشی که برای تقویت کشاله ران انجام می دهید می تواند به عضله و تاندون کمک کند تا نیروی بیشتری را جذب کرده و از آسیب دیدن جلوگیری کند.
تمرینات خود را متفاوت کنید
ورزشهای پرتحرک مانند: دویدن.ورزشهای کم اثر مانند: پیاده روی، دوچرخه سواری یا شنا را جایگزین کنید. از فعالیت هایی که فشار زیادی به تاندون آشیل وارد می کند همچون فعالیت های دویدن روی تپه و پرش خودداری کنید.
سطوح در حال اجرا را با دقت انتخاب کنید
از دویدن روی سطوح سخت یا لغزنده خودداری کرده یا آن را محدود کنید. برای تمرینات در هوای سرد لباس مناسب بپوشید و کفش های ورزشی متناسب با بالشتک مناسب در پاشنه ها بپوشید.
شدت تمرین را به آرامی افزایش دهید
آسیب های تاندون آشیل معمولاً پس از افزایش ناگهانی شدت تمرین رخ می دهد. مسافت، مدت و دفعات آموزش خود را هفته ای بیش از 10 درصد افزایش ندهید.
در نهایت اینکه
امیدواریم آنچه که تا به اینجا برایتان درباره پارگی تاندون آشیل شرح داده ایم به شما کمک کرده باشد تا با مشاهده کوچکترین نشانه های عنوان شده در این مطلب برای اطمینان هم که شده جهت معاینه و درمان به بهترین متخصص ارتوپدی که می شناسید مراجعه کنید.
یادآوری می کنیم که با نادیده گرفتن کوچکترین نشانه که موجب آسیب دیدگی تاندون آشیل می شود باعث خواهید شد که سایر اندام های اطراف این تاندون نیز با مرور زمان دچار آسیب دیدگی شوند. به خاطر داشته باشید هر چه زودتر برای درمان و معاینه آسیب دیدگی این تاندون اقدام کنید ریسک عمل جراحی را برای خود کاهش داده اید.