آرتروز یک بیماری مفصلی است که با تخریب غضروف مفصلی همراه است. آرتروز سبب درد، تورم و محدودیت حرکت در مفاصل می باشد. راه های درمان آرتروز شامل استفاده از داروها برای کاهش التهاب و درد، فیزیوتراپی برای تقویت عضلات و افزایش انعطاف پذیری، تغییرات در سبک زندگی مانند کاهش وزن و اجتناب از فعالیت هایی که ممکن است مفاصل را آسیب بزنند، و در موارد شدیدتر، جراحی آرتروز لگن برای تعویض مفصل می باشد. در ادامه این مطلب از کلینیک ارتوپدی، با این موضوع بیشتر آشنا خواهیم شد.
آرتروز لگن یک بیماری مفصلی است که با تخریب غضروف مفصل همراه است. این بیماری ممکن است باعث درد، تورم و محدودیت حرکت در مفاصل شود. درمان آرتروز لگن ممکن است شامل داروها، فیزیوتراپی، تغییرات در سبک زندگی و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.
با آرتروز لگن، لایه محافظ غضروف استخوان ها در مفصل ران نازک تر می شود. این باعث افزایش فشار روی استخوان ها می شود و به مرور زمان تحرک مفصل کاهش می یابد. اولین علامت آرتروز مفصل لگن اغلب درد در ناحیه ران و کشاله هنگام حرکت است. به خصوص اگر بالای 45 سال سن دارید.
آرتروز لگن معمولا به تدریج شروع می شود. در طی چندین ماه، اغلب حتی سال ها. در ابتدا، مفصل معمولا تنها زمانی درد می کند که به آن فشار وارد کنید یا در پایان یک روز سخت. درد هنگام راه رفتن و بالا رفتن از پله ها و همچنین هنگام حرکت دادن ران به سمت داخل. برای مثال هنگام عبور از پاها. درد همچنین میتواند به باسن، داخل ران یا به ندرت حتی به زانو نیز سرایت کند.
بیشتر بخوانید: بهترین متخصص ارتوپد در تهران
پس از استراحت طولانی، مفصل ران ممکن است تا 30 دقیقه تا حدودی سفت شود، مثلا در صبح. سفتی طولانی مدت صبحگاهی به احتمال زیاد نشان دهنده بیماری دیگری مانند التهاب مفصل روماتیسمی است. اگر لگن حتی در هنگام استراحت یا در شب درد داشته باشد، آرتروز معمولا از قبل پیشرفته است.
تغییر در استخوان و تغییر شکل سر استخوان ران می تواند تحرک را محدود کند و برای مثال پوشیدن جوراب یا مراقبت از پاها را دشوار کند. همانطور که آرتروز پیشرفت می کند، می تواند منجر به محدودیت های شدید در محل کار و خانه، در فعالیت های اوقات فراغت و در زندگی اجتماعی شود. عواقب زندگی روزمره اغلب بزرگترین بار استئوآرتریت لگن است.
برخی از افراد مبتلا به آرتروز لگن نیز حملات حاد همراه با افزایش ناگهانی درد و سفتی مفاصل را تجربه می کنند. در طول یک حمله حاد، درد به صورت ضربانی، ضربان دار یا سوزش احساس می شود. با این حال، علائم معمولا در عرض چند روز فروکش می کنند.
آرتروز لگن می تواند به روش های بسیار متفاوتی ایجاد شود. بسیاری از افراد برای مدت طولانی فقط علائم خفیفی دارند که می توانند به خوبی با آن کنار بیایند. گاهی اوقات بیماری به سرعت پیشرفت می کند و می تواند کیفیت زندگی را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. درمان های اصلی آرتروز لگن ورزش وفیزیوتراپی، مسکن های ضد التهابی و در صورت داشتن اضافه وزن کاهش وزن می باشد.
اگر آرتروز لگن پیشرفت کند و منجر به درد شدیدتر و مکرر، مشکلات خواب و محدودیت در زندگی روزمره شود، تعویض مفصل نیز امکان پذیر است. در ادامه با این راه های درمان آشنا می شویم.
بیشتر بخوانید: تعویض مفصل زانو
این اصول مراقبت از خود را امتحان کنید تا به کاهش درد آرتروز لگن کمک کرده تا بتوانید بهتر راه بروید.
وقتی درد شما را از انجام کاری که باید انجام دهید باز می دارد، دارو ممکن است کمک کند:
اگر درد حتی با خود مراقبتی و دارو ادامه یابد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.
مفصل ران از سر استخوان ران و حفره روی استخوان لگن تشکیل شده است. هر دو با غضروف پوشیده شده اند. آرتروز لگن زمانی رخ می دهد که غضروف مفصل نرم شود، ترک بخورد و مواد خود را از دست بدهد. اگر غضروف نازک تر شود و فضای مفصل باریک تر شود، استخوانها دیگر به خوبی از بارهای فشار محافظت نمی کنند. آنها با تشکیل ماده استخوانی جدید به این فرآیند واکنش نشان می دهند، که سپس به صورت تشکیلات استخوانی جدید در تصویر اشعه ایکس قابل مشاهده می شود.
گاهی اوقات به افراد مبتلا به آرتروز این تصور داده می شود که این یک بیماری غیرقابل توقف است که نمی توان به آن کمک کرد. یا بخشی طبیعی از پیری است که باید پذیرفته شود. اما اینطور نیست، بنابراین نباید از چنین اظهاراتی ناراحت شوید. حتی اگر آرتروز لگن قابل درمان نباشد، کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای مفاصل خود و در برابر علائم انجام دهید.