درباره بیماری نکروز آواسکولار زانو چیزی شنیده اید؟ می دانید که چه علائمی دارد؟ علت نکروز آواسکولار زانو چیست؟ راه های درمان و پیشگیری از آن را می شناسید؟
با کلینیک زانو دکتر حبیب رشادی بهترین متخصص ارتوپد در تهران همراه شوید تا درباره این بیماری زانو بیشتر بدانید.
نکروز آواسکولار که به آن استئونکروز، نکروز آسپتیک یا نکروز استخوان ایسکمیک نیز گفته می شود، زمانی رخ می دهد که خون از بین برود.
از آنجایی که استخوانهای زانو دارای بافت زنده ای می باشند به خون نیاز دارند.
بنابراین وقفه در خون رسانی به استخوان باعث مرگ آن ها می شود.
در صورتیکه این روند متوفق نشود نتیجه ای جزء فروپاشی استخوان ها در بر نخواهد داشت.
متاسفانه باید بگوییم که ANV در مراحل اولیه و ابتدایی از خود هیچگونه علائمی را نشان نمی دهد.
اما با پیشرفت کردن می تواند بسیار دردناک شود.
شما ممکن است در صورت ابتلا به این مشکل زانو روی استخوان های خود زمانیکه فشار وارد می کند احساس درد کنید.
به مرور زمان این درد در زانوهای شما ثابت می شود.
اگر بیماری پیشرفت کند باعث فروریختن استخوان و مفصل های اطراف زانو خواهد شد و شدت درد در این ناحیه نیز بیشتر می شود.
فاصله زمانی بین اولین علائم و فروپاشی استخوان ممکن است از چند ماه تا بیش از یک سال متغیر باشد.
تمام بیماری هایی که مربوط به زانو می باشند علت ها و دلایل زیادی دارند.
درباره علت نکروز آواسکولار زانو نیز باید بگوییم که در اکثر موارد ناشناخته است.
اما عوامل خاصی وجود دارند که می توانند مستعد کننده این بیماری باشند.
از علت های بیماری ANV می توان به موارد زیر اشاره کرد.
این مسئله مهم را به خاطر داشته باشید، در مواقعی که ANV بدون هیچ یک از علت هایی که در متن بالا به آنها اشاره کرده ایم رخ می دهند به عنوان بیماری استئونکروز خودبه خودی زانو شناخته می شود.
آمارها و تحقیقات پزشکی در این مورد نشان می دهند که اکثریت قریب به اتفاق این بیماران زن و بالای 60 سال هستند.
این بیماری دارای 4 مرحله پیشرفته به شرح زیر می باشد.
تا به اینجا متوجه شدیم که نکروز آواسکولار در زانو چیست؟ چه علائم و نشانه هایی دارد. علت نکروز آواسکولار در زانو چه مواردی می باشند و اینکه این بیماری در چند مرحله رخ می دهد.
حال در این بخش می خواهیم به روش های درمان آن بپردازیم.
درمان هایی که برای این بیماری صورت می گیرد به صورت محافظه کارانه و چند وجهی می باشد.
مثلا برای درمان دردهای ناشی از این بیماری از NSAID استفاده می شود.
یا برای کاهش آسیب های بیشتر از داروهای مخصوص به این مسئله می توان استفاده کرد.
البته فیزیوتراپی نیز یکی دیگر از راه های درمان ANV می باشد که بتوانید به کمک آن به زانوهای خود استراحت دهید.
اما اگر به هر دلیلی روش های قبلی روی فرد نتیجه بخش نبود یا اینکه روند درمان آن سرعتی که باید داشته باشد را ندارد احتمال عمل جراحی زیاد می باشد.
البته ناگفته نماند که این مسئله هم بستگی به میزان آسیب زانو دارد.
در عمل های جراحی مربوط به نکروز آواسکولار زانو چندین انتخاب وجود دارد که در این مورد جراح با شما مشورت خواهد کرد و بهترین راه درمان را تجویز می کند.
جراح مقداری از داخل استخوان ها را برمی دارد تا خون بتواند عمیق تر نفوذ کند. هدف این رویکرد رساندن اکسیژن بیشتر به بافت هایی است که گرسنگی می کشند.
یک تکه استخوان را می توان برداشت تا فشار وارد شده به ناحیه ای که در حال مبارزه است کاهش یابد.
یک تکه استخوان را می توان به جای بافت مرده اضافه کرد تا مفصل بتواند به درستی عمل کند.
اگر مفصل خیلی از بین رفته باشد و آسیب باعث درد بیش از حد شود، عمل تعویض مغصل زانو انجام خواهد گرفت. در این جراحی می توان هدف کل مفصل باشد یا نیمی از مفصل نیاز به تعویض داشته باشد.
ما سعی کرده ایم هر آنچه درباره نکروز آواسکولار زانو، علت نکروز آواسکولار زانو نیاز است بدانید را در قالب این مقاله در اختیارتان قرار دهیم.
شما دوستان عزیز می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر با مشاوران ما از طریق سایت zanoclinic.com در ارتباط باشید.
نکروز آواسکولار مرگ موضعی استخوان در نتیجه آسیب موضعی، عوارض جانبی دارو یا بیماری است. این یک وضعیت جدی است زیرا نواحی مرده استخوان به طور طبیعی عمل نمی کنند، ضعیف شده و می توانند فرو بریزند.
هیچ درمانی برای نکروز آواسکولار وجود ندارد، اما اگر با استفاده از اشعه ایکس یا MRI زود تشخیص داده شود، درمانهای غیرجراحی مانند اصلاح فعالیت، داروهای ضد التهابی، تزریقها و فیزیوتراپی ممکن است پیشرفت آن را کاهش دهند. از آنجایی که نکروز آواسکولار یک وضعیت پیشرونده است، اغلب نیاز به جراحی دارد.
استفاده از وسیله کمکی راه رفتن باعث می شود که فشار از روی استخوان در حین بهبودی برداشته شود و خطر شکستگی لگن در حین بهبود استخوان کاهش می یابد. بیمارانی که استخوان و رگ های خونی پیوند زده اند، باید وزن خود را تا شش ماه روی لگن محدود کنند.